Toen
Iedereen kent ze: de indrukwekkende darsdeuren. Met hun hoogte nemen ze een hap uit het dak en vormen ze een markante hoek. Door deze gevelopening reden boerenwagens de dars in. Dit was de opslagruimte voor paardenwagens en later machines. In strenge winters werden de lammetjes hier ook gestald. De boerderij was een multifunctionele thuiswerkruimte. Via de darsdeuren bracht de boer ook het hooi naar binnen. Dit werd opgeslagen in het vierkant, het hart van de stolpboerderij. Via een touw en een katrol trok een paard op het erf de hooipakketten binnen omhoog. Wanneer het edele dier ver genoeg was gelopen, volgde vanaf de hooiberg een luide brul naar buiten.

Nu
De opening van de dars vormt een bouwkundig onderdeel van de stolp. Hierachter schuilt een zee van ruimte. Om die goed te benutten, wordt er vaak een verdiepingsvloer in gemaakt. Wanneer deze boven gootniveau ligt, dan genieten bewoners van extra hoogte, veel lichtinval en van de prachtige balkenstructuur onder het schuine dak dat deels zichtbaar wordt. Meestal wordt de opening gedicht met glas. Darsdeuren houden het oorspronkelijke karakter levend. Soms wordt de glazen pui een meter of twee meter naar binnen gehaald. Onder de rieten kap ontstaat zo een prachtige veranda en isolerende tussenruimte ineen. Met de darsdeuren is deze geheel of deels af te sluiten. Dat betekent elk seizoen genieten, van binnen én van buiten!